19de eeuws tuinbeeld Diana de Gabies
Een 19de eeuws in artificiële steen uitgevoerd beeld van Diana de Gabies: naar het antiek, in klassieke gewaden op vierkante voet. Toegeschreven aan Matthew W. Johnson. Matthew W. Johnsons werk komt zeer zelden naar boven op de markt. Óf dit komt doordat hij zijn werken nooit stempelde óf omdat er zo weinig tuinornamenten zijn ateliers verlieten. . Er bestaat een incomplete mid 19de eeuwse cataloog waarin hij zijn bedrijf adverteert als Sculptor and Mason als ook Manufacturer of Figures, Fountains, Vases & c. in Artificial Stone WARRANTED TO RESIST FROST. Johnson was werkzaam in New Road, Fitzroy Square, London.
Afmetingen: 175 cm hoog
Staat: Vingers rechterhand mankeren, kan hersteld worden. Prachtige natuurlijke patina.
Referentie: LEC022012
Literatuur:
Het origineel van dit standbeeld werd in 1792 opgegraven door Gavin Hamilton op de eigendom van de prins van Borghese te Gabii, even buiten Rome. Op 27 september van datzelfde jaar werd het aangeslagen door Napoleon Bonaparte. Sedert 1820 wordt het tentoongesteld in het Louvre te Parijs.Meermalen gecopiëerd in brons, steen, terracotta, plaaster, ijzer. In de cataloog van oude beeldhouwwerken in het Louvre wordt het door Frohner beschreven als “één van de pareltjes van het museum, tussen de meest aanbeden meesterwerken van de Griekse beeldhouwkunst”. De originele marmeren pedestal bevindt zich in het Vaticaans Museum te Rome.DIANA, oud- Italische godin van vruchtbaarheid en vegetatie, tevens maangodin, werd oorspronkelijk vereerd in heilige bossen (..).Haar heiligdom, ‘Nemus Dianae’ (=het Woud van Diana) was een tijdlang het middelpunt van een Latijnse stedenbond. Later nam Rome deze rol over en werd ook de Diana- cultus naar Rome overgebracht. (..)Vooral door de vrouwen werd Diana vereerd als beschermster van het vrouwelijke leven; daarmee verband houdt haar verering als maangodin; haar naam verklaart men uit ‘Diviana’ (=de lichtende). (..)Reeds in zeer oude tijd is Diana vereenzelvigd met de Griekse Artemis.Bron: Grote Winkler Prins, deel 6, MCMLXXVI