Een Art Nouveau tuinbank van Hector Guimard
Een art nouveau gietijzeren tuinbank van Hector Guimard (1867-1942) uitgevoerd door de Fonderies de Saint-Dizier-Leclerc & Cie, circa 1912.
De 2 bankpoten zijn getekend “Style Guimard”.
In 1908 verschenen de eerste tuinbank- modellen van Guimard. Deze bank betreft het model “GO” en werd geproduceerd vanaf 1912 tot eind jaren ’30, met soms kleine verschillen in de details.
In de jaren 1920 al verdween de signature “Style Guimard” op deze banken. Het betreft hier dus wel degelijk een ‘vroeg’ model. Het houtwerk is nog origineel, met de speciale inkepingen op de randen en ontworpen door Guimard zelf; ook is de bank gestript naar zijn originele groene kleur.
Afmetingen: 179 cm Br; 85 cm H
Staat: goede staat gezien ouderdom, stevig en niet wankel, het rechter onderstel staat iets schuin naar binnen
Referentie: VER092022
Hector Guimard (Lyon, 10 maart 1867 – New York, 20 mei 1942) was een Frans architect die wordt beschouwd als de belangrijkste vertegenwoordiger van de art nouveau in Frankrijk. Hij had zijn eigen rol binnen de art nouveau, maar kreeg geen volgelingen, liet geen school na en werd daarom lange tijd als een ondergeschikte binnen de beweging beschouwd. Het feit dat hij geen volgelingen kreeg stond in contrast met de grote overdaad van zijn architectonische en decoratieve werk. (Wikipedia)
Guimard keek voor inspiratie naar de natuur en combineerde materialen zoals steen en gietijzer op unieke manieren om ontwerpen te creëren die bestonden uit rondingen en golven die beweging opriepen. Guimard brak met zijn klassieke Beaux-Arts- opleiding om een moderne, abstracte stijl te bepleiten; hij pionierde ook met het gebruik van gestandaardiseerde modellen voor zijn designobjecten en experimenteerde met geprefabriceerde ontwerpen in zijn sociale woningbouwcommissies, waarmee hij de technologie van die tijd vooruitbracht.
Aan het eind van de negentiende eeuw maakte Parijs kennis met de Art Nouveau van Guimard. Hij doorbrak het classisistische bouwen met een aantal opmerkelijke huizen in het 16e arrondissement. Hij was een leerling van de Belgische Art Nouveau architect Victor Horta maar had duidelijk zijn eigen invulling van de art nouveau. Door het succes van zijn style Guimard kreeg hij in 1900 de opdracht om de ingangen voor alle metrostations in Parijs te ontwerpen. De meeste stations kregen alleen een versierde ingang maar hij ontwierp ook een paar volledige stations. Destijds werd het werk niet door iedereen erg gewaardeerd en helaas zijn verschillende stations inmiddels verdwenen. Helaas want de metroingangen zijn inmiddels zeer gewaardeerd en worden over de hele wereld herkend als dé metroingangen van Parijs.
‘Hector Guimard - Art Nouveau to Modernism’ door David A. Hanks; Yale University Press
Einzig Hector Guimard (1867-1942) hat erkannt, dass der Guss ja eigentlich das adäquate Verfahren ist, die fliessenden, schwingenden, floralen Formen des Jugendstils, in denen dieser sich vor allem in Frankreich und Belgien, durch Henry van de Velde (1863-1957) aber auch in Deutschland, verwirklicht hat, in ein dauerhaftes Material umzusetzen. Seit 1899 hat er die Gestaltung der Pariser Metro-Eingänge übernommen und mit seinen grün patinierten Gusseisengebilden das Stadtbild von Paris nachhaltig geprägt. Für die Fonderies Artistiques in Saint-Dizier hat er mehrere Gegenstände entworfen, darunter auch Bänke. Mit ihnen ist ein - allerdings völlig einsamer - letzter Höhepunkt in der Gestaltung und Fertigung gusseiserner Möbel am Ende des 19.Jahrhunderts erreicht.
Peter Nickl in Bänke in Park und Garten, pag. 122; Edition Minerva/ Handwerk, 1998.